چقدر دوست داشتم دیگران حرفهایم را بفهمند 

         دوست داشتم نگاه خیس مرا درک کن     

چقدر دلم می خواست یک نفر به من بگوید

   بخندهای تو اینقدر بی رنگ اس   

  اما کسی نبود همیشه من بودم   

من و تنهایی واین دفتر شعر......

    آری میتوان هر لحظه هر جا عاشق و دلداده بودن

 پر غرور چون آبشاران بودن اما ساده بودن